Door: Jeroen Pen

De sfeer in ons vakantiehuisje is tot onder het vriespunt gedaald. ‘Iemand’ is vergeten het licht in de slaapkamer uit te doen. Nee, niet ‘iemand’. Ík ben vergeten het licht in de slaapkamer uit te doen. Ík heb de kaas op de ontbijttafel laten staan en als kroon op mijn werk vergat ik ook nog het bed op te maken. En niet voor het eerst. Ik ben leuk om mee in een kroeg te zitten, maar minder geschikt om een huishouden mee te runnen.

Haar gezicht is zo lang dat het tot de vloer reikt. Ik vraag wat er nou zo erg is. Ze bijt me toe dat ik nooit iets doe, en in mijn hoofd suddert een lijst tegenverwijten die de sfeer in het vakantiehuisje nog verder zullen drukken. Maar zodra ik mijn mond open doe om haar van repliek te dienen, schiet me een term te binnen uit een boek dat ik vorig jaar las: De geluksroute van Anne de Jong.

Zegels sparen.

Ik citeer: ‘Zegels sparen is het verzamelen van kleine ergernissen en teleurstellingen.’

Ons huishouden met een pasgeboren baby geldt middenin een pandemie sowieso als een polonaise van kleine ergernissen en teleurstellingen. Mijn geliefde heeft de afgelopen twaalf maanden dan ook flink wat zegels gespaard.

Welk type zegelspaarder ze is, en hoe ik daarmee om moet gaan, las ik in De geluksroute. Ik leerde dat er drie types zijn: de ja-knikker, de superman en het masker. Iemand met een masker laat een versie van zichzelf zien die niet noodzakelijkerwijs waarheidsgetrouw is, waardoor anderen het moment dat de emmer overloopt niet zien aankomen. De ja-knikker is vaak gemakkelijk in de omgang en geliefd, staat veel toe, doet veel voor anderen, maar laat daarbij over zijn grenzen gaan, zonder dat aan te geven. De superman (m/v), tot slot, helpt dolgraag anderen, doet dit om de haverklap, voorziet anderen gevraagd of ongevraagd van advies, en voelt zich overal verantwoordelijk voor.

Alle drie sparen ze zegels – bij alle drie is het boekje op vroeg of laat vol.

Mijn vriendin is weliswaar in veel opzichten een supervrouw, maar haar zegelspaartype is ja-knikker. Zij doet onmetelijk veel voor anderen. Zij heeft honderden het licht uitgedaan en het bed opgemaakt wanneer ik het weer eens vergat. Zonder er over te klagen, maar daardoor helaas ook zonder haar grenzen aan te geven. Vroeg of laat is het zegelboekje vol en is het gedaan met de gezelligheid. 

Met dank aan De geluksroute vroeg ik vandaag daarom: kan ik nog iets doen? Heb jij nog iets gedaan wat ik over het hoofd zie? Het is nog wat vroeg om te spreken van een wondermiddel, maar de lieve vrede is daarmee in ieder geval teruggekeerd, en de spanning verdwenen. 

Klinkt dat aanlokkelijk? Aanstaande maandag geeft auteur Anne de Jong een gratis webinar over De geluksroute. Daarin leert ze hoe ook jij de spanning tussen jou en je naasten weg kunt nemen, en als een gelukkiger mens door het leven kunt gaan.

Klik hier om je aan te melden voor het gratis webinar.